Pałac Kazimierzowski - najstarsza budowla Uniwersytetu - kojarzy się ze Szkołą Rycerską, czasami stanisławowskimi, założeniem uczelni. Położony malowniczo na skraju skarpy wiślanej, ukończony w 1643, roku budynek pełnił początkowo rolę królewskiej willi na przedmieściu. Rezydowali tu m.in. królowie Jan Kazimierz, Jan III Sobieski z żoną Marią Kazimierą i królowie z dynastii saskiej - August II i August III. W latach 1764-1765 Król Stanisław August Poniatowski zmienił całkowicie przeznaczenie posiadłości z rezydencji na ekskluzywną uczelnię dla szlacheckiej młodzieży i nadał mu nazwę Szkoły Rycerskiej.

Do wychowanków Szkoły należeli m.in. Tadeusz Kościuszko, Jakub Jasiński i Józef Sowiński. Podczas okupacji pruskiej w Pałacu ulokowano Najwyższą Radę Sprawiedliwości. W roku 1816 budynek został przekazany nowo utworzonemu Królewskiemu Uniwersytetowi Warszawskiemu. Do II wojny światowej remont pałacu przeprowadzono dwukrotnie, dostosowując budynek do nowych funkcji. W czasie wojny zbombardowany Pałac Kazimierzowski spłonął. Odbudowa Pałacu trwała od 1945 do 1954 roku, a celem nadrzędnym przyjętym przy odbudowie było możliwie wierne odtworzenie budynku.

Dziś budynek jest siedzibą władz Uczelni.

Przeprowadzona latem 2005 roku rewitalizacja budynku została sfinansowana z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Na wiosnę 2007 roku budynek wyposażono w windę, dzięki czemu obiekt w całości jest dostępny dla osób niepełnosprawnych.

W budynku mieszczą się:

• Rektorat Uniwersytetu
• Biuro Rektoratu
• Kanclerz UW
• z-ca Kanclerza ds. Ekonomicznych
• Biuro Spraw Pracowniczych
• Biuro Spraw Studenckich
• Biuro Współpracy z Zagranicą
• Biuro ds. rekrutacji
• Biuro Prasowe
• Biuro Promocji
• Towarzystwo Przyjaciół UW
• Rada Zakładowa ZNP
• Komitet Zakładowy NSZZ "Solidarność"
• Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych
• Sale reprezentacyjne